Διαζύγιο και επιμέλεια παιδιών

Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα την σχέση γυναίκας - εξουσίας
Πριν από μερικά χρόνια έτυχε, σε διάστημα ενός χρόνου, να χωρίσουν δύο φίλοι μου. Και οι δύο ήταν χρόνια παντρεμένοι και είχαν από δύο παιδιά.Ο ένα χώρισε επειδή τον εγκατέλειψε η γυναίκα του για κάποιον άλλο. Ο δεύτερος ζήτησε διαζύγιο επειδή υπήρξε θύμα οικονομικής απάτης από την ίδια του γυναίκα. Τέλος πάντων, και οι δύο απατημένοι ήταν, αν και με διαφορετικό τρόπο. Αυτό που έχει σημασία είναι πως και οι δύο ζήτησαν να πάρουν την επιμέλεια των παιδιών τους, αλλά δεν κατάφεραν τίποτα. Και αυτό γιατί στην Ελλάδα σε καμία περίπτωση ο άντρας δεν μπορεί να πάρει την επιμέλεια των παιδιών του, παρά μόνο στην περίπτωση που η σύζυγος είναι ιερόδουλη, ναρκομανής ή ψυχικά ασθενής. Σε καμία άλλη περίπτωση, ακόμα κι αν ευθύνεται αυτή για το διαζύγιο. Το αποτέλεσμα είναι οι δύο φίλοι μου να μην έχουν τη σχέση που πρέπει με τα παιδιά τους. Ο ένας από τους δύο δεν το βλέπει σχεδόν καθόλου, αφού η μάνα του δασκαλεύει το μικρό λέγοντας του πως ο πατέρας του «δεν είναι καλός». Ο άλλος δίνει κάποια χρήματα και το βλέπει πού και πού. Δυστυχώς στην Ελλάδα, ακόμα κι όταν το δικαστήριο δίνει στον πατέρα την άδεια να βλέπει το παιδί του, η πρώην σύζυγος σε πολλές περιπτώσεις θέτει εμπόδια. Και αυτό είναι τραγικό για έναν πατέρα που αγαπάει το παιδί του. Γιατί ο γονιός είναι γονιός, είτε άντρας είτε γυναίκα.