Σε μία κλειστή κοινωνία

Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το περιβάλλον
Εγώ είμαι εδώ από το 1990, βέβαια μόνιμα εγκαταστάθηκα το 1994. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα για το τι σημαίνει κλειστή κοινωνία. Πριν κάποια χρόνια υλοποιήθηκε από το δημοτικό σχολείο με μεγάλη επιτυχία ένα Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών. Η διευθύντρια και οι εκπαιδευτικοί επέλεξαν 9 μαθητές για το Πρόγραμμα. Με μεγάλη έκπληξη άκουσα από παλιότερους κατοίκους του Κρυονερίου να ρωτούν: «ποιοι μαθητές θα πάνε στο εξωτερικό;». Όταν άκουσαν τα ονόματα αυτών που επιλέχτηκαν, λέει μια μητέρα: «μα αυτοί είναι ξένοι, δεν είναι ντόπιοι!». Τότε η γυναίκα μου τη ρωτάει: «τι εννοείς ξένοι; Δεν είναι κάτοικοι του Κρυονερίου;». Η απάντηση ήταν πως, «όχι, δεν είναι κάτοικοι, είναι νέοι κάτοικοι. Από τους παλιούς δεν θα πάει κανένας;». Της εξηγήσαμε ότι κανένα από τα παιδιά των «παλιών» κατοίκων δεν είχε τέτοια βαθμολογία που να δικαιολογεί την επιλογή του για το Πρόγραμμα. Παρόλα αυτά, άρχισε η κριτική προς το πρόσωπο των εκπαιδευτικών για την επιλογή που έγινε. Το ίδιο πρόβλημα εκφράζεται και στο ποδόσφαιρο. Για παράδειγμα έχω ακούσει πολλούς κατοίκους να λένε «στην ομάδα μας δεν παίζουν πολλοί ντόπιοι, παίζουνε ξένοι».