Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το περιβάλλον
Δυστυχώς, εδώ οι άνθρωποι έπαψαν να διεκδικούν, όλα εκείνα που θα μας επιτρέψουν να προσαρμοστούμε στις νέες ανάγκες που δημιούργησε ο ερχομός μας εδώ. Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Έχω ένα φίλο ταξιτζή. Κάποτε είχε εφαρμοστεί το μέτρο μονά-ζυγά και στα ταξί. Αλλά δεν άλλαξε η ρύθμιση στα φανάρια, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στον μικρότερο όγκο οχημάτων. Έκανε παρέμβαση στο ΥΠΕΧΩΔΕ και πράγματι μετά από τρεις εβδομάδες, ενώ κανένας δεν το περίμενε, τα φανάρια συντονίστηκαν. Εδώ στο Κρυονέρι δεν γίνεται δυστυχώς κάτι τέτοιο. Να μαζευτούν κάποιοι άνθρωποι, να κάνουν μια κοινή ομάδα για να διεκδικήσουν κάποια στοιχειώδη πράγματα, που θα βελτιώσουν τη ζωή μας. Είτε αυτό αφορά πάρκινγκ, είτε σκουπίδια, είτε υγιεινή, είτε κυκλοφοριακό. Πράγματα δηλαδή που είχαμε στην Αθήνα, αλλά εδώ τα έχουμε ξεχάσει. Μεμονωμένες προσπάθειες γίνονται, αλλά τίποτα από κοινού.