Μετακομίζοντας στα βόρεια

Αφήγηση από τον κύκλο "Συμπληρώνοντας το τοπίο"
Εγώ έμενα στην Πεύκη. Σε ένα ωραίο διαμέρισμα, σε μια πολυκατοικία με πυλωτή και όλες τις ανέσεις. Έμενα εκεί με τη γυναίκα μου και τα τρία μου παιδιά. Μια μέρα με παίρνουν τηλέφωνο στη δουλειά και μου λένε πως ο μεσαίος γιος μου είχε χτυπήσει. Γυρίζω σπίτι και τον βρίσκω με σκισμένο κεφάλι και σπασμένο χέρι. Πώς είχε συμβεί αυτό; Ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου στο οποίο βρισκόταν η πολυκατοικία είχε σκαρφιστεί ένα σχέδιο για να μην παίζουν τα παιδιά: είχε βάλει ζαρντινιέρες κάτω από την πυλωτή, για να κλείσει το χώρο. Το αποτέλεσμα ήταν τα παιδιά να παίζουν δίπλα από τις ζαρντινιέρες. Ο γιος μου έπεσε κάποια στιγμή και χτύπησε σε αυτές. Αφού του βάλανε ράμματα στο κρανίο, γυρίσαμε στο σπίτι. Είχε πάει η ώρα 11:00 το βράδυ, όταν ξαφνικά χτύπησε η πόρτα. Ήταν ο αξιωματικός υπηρεσίας της ασφάλειας, ο οποίος είχε έρθει για να με συλλάβει. Τον ρωτάω «τι έγινε;». μου απάντησε πως ήμουν κατηγορούμενος από τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου για απόπειρα φόνου. Ρωτάω εγώ τους δικούς μου, «τι έγινε ρε παιδιά;». Τότε ο μπατζανάκης μου μού απάντησε πως αν δεν ήταν αυτός εκεί θα τον είχα πνίξει. Όπως μου είπε, τον έσφιγγα τόσο δυνατά που για να τον πάρει από τα χέρια μου μελάνιασαν τα δικά του. Εγώ δεν θυμόμουν τίποτα! Ωστόσο, ο αστυνόμος με βουτάει και μου λέει «πας μέσα για απόπειρα φόνου». Κατά τις 3:00 τα ξημερώματα έρχεται πάλι ο αξιωματικός και μου λέει: - «Ρε συ, καλός άνθρωπος φαίνεσαι. Γιατί δεν κάνεις κάτι και εσύ;»- «Τι να κάνω;»- «Κάνε του και εσύ καταγγελία πως πήγε να σε χτυπήσει».
Πράγματι, πάω και του κάνω και εγώ καταγγελία, παρότι από όσο τουλάχιστον θυμόμουν αυτός δεν είχε επιχειρήσει κάτι τέτοιο. Τον φέρνουνε και αυτόν στον τμήμα και μετά από 10 λεπτά συναίνεσε και υπογράψαμε δήλωση συγχώρεσης. Και έτσι φύγαμε. Την άλλη μέρα το πρωί λέω στη γυναίκα μου «πρέπει να τα μαζέψουμε και να φύγουμε από εδώ». Ήρθα λοιπόν στην Άνοιξη, που ούτε που την ήξερα σαν περιοχή, βρήκα ένα οικόπεδο και έχτισα ένα σπίτι. Έτσι ήρθα στην Άνοιξη, στο απόκεντρο υποτίθεται. Τώρα βέβαια, δεν ξέρω αν είναι κέντρο ή απόκεντρο η Άνοιξη. Για μένα πάντως το κέντρο μου είναι πάντα το χωριό μου. Αλλά εδώ, είναι ένα από τα απόκεντρά μου.