Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το περιβάλλον
Εγώ θυμάμαι τη γειτονιά εκεί που ζούσα, στη Νίκαια. Ήμασταν σαν αδέλφια. Ζήσαμε στη φτωχολογιά. Έβλεπες την γειτόνισσα να έρχεται με το ψάρι. Ο ένας φύλαγε το σπίτι του άλλου. Και αν γινότανε κάτι στη γειτονιά, χάλαγε ο κόσμος να βοηθήσει ο ένας τον άλλο. Τώρα έτυχε και έπαθε ένα ατύχημα η κόρη μου μια μέρα στο Μαρούσι και δεν γύρισε κανένας να την κοιτάξει. Το καταλαβαίνεις αυτό; Την περάσανε για ναρκομανή. Εκεί φτάσαμε! Κοροϊδεύαμε την Αμερική που σκοτώνανε κάποιον και δεν έδιναν σημασία. Τώρα το ίδιο συμβαίνει και με τον Έλληνα, χάλασε και αυτό. Για αυτό λέω πως δεν υπάρχει γειτονιά. Με την έννοια την παλιά δεν υπάρχει. Γιατί εγώ είμαι παλιός.