Η ευαισθητοποίηση μπορεί να φέρει αποτέλεσμα

Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το περιβάλλον
Στην περιοχή μας βρίσκεται ο Ιππικός Όμιλος της Εκάλης. Πολλές φορές περνούν οι αναβάτες με τα άλογα από το δρόμο μας και τυχαίνει αυτά να αφήνουνε τα περιττώματά τους. Αυτό με ενοχλεί πάρα πολύ, γιατί με το αυτοκίνητο όλα αυτά μπαίνουνε μέσα στο σπίτι. Μια μέρα λοιπόν, τηλεφώνησα στον Ιππικό Όμιλο και τους ανέφερα το πρόβλημα. Με αντιμετωπίσανε κάπως ειρωνικά. Ποιος ήμουν εγώ που δεν μου άρεσαν τα άλογα; Πήγα λοιπόν εκεί και τους είπα να φροντίσουν να μαζεύουν τα κόπρανα. Τους είπα πως είχαν ευθύνη για αυτό. Τους εξήγησα πως το θέαμα των αλόγων μου αρέσει πάρα πολύ. Αλλά δεν μπορώ τα κόπρανα στο σπίτι μου. Έγινε ένας μικρός χαμός, αλλά από τότε αν κάποιο άλογο αφοδεύσει ειδοποιούν οι ίδιοι οι αναβάτες και έρχονται και τα μαζεύουν. Αν δεν είχα την ευαισθησία να πιέσω, δεν θα είχε αλλάξει η κατάσταση. Η οποία όπως σας είπα ήταν κάτι που με πείραξε. Θυμάμαι στο χωριό μου, στην Κρήτη, όταν περνούσαν ζώα και αφόδευαν έπρεπε να μαζέψεις τα κόπρανα. Ίσως αυτό γινόταν γιατί θεωρούνταν προσωπική προσβολή για κάποιον να αφοδεύσει ένα ζώο μπροστά από το σπίτι του.