Η παιδική χαρά είναι ανάγκη των πόλεων

Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το περιβάλλον
Παλιά δεν υπήρχανε παιδικές χαρές, αλλά δεν υπήρχε και η ανάγκη. Οι παιδικές χαρές είναι μια αστική συνήθεια. Μάλιστα για εμένα, που είμαι και γνήσιος χωριάτης, είναι και ρεζίλι. Αν όταν ήμουν μικρός στο χωριό μου πήγαινε κάποιος να φτιάξει παιδική χαρά με τις σημερινές προδιαγραφές, θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι. Και θα τη σπάγαμε την ίδια στιγμή. Και αυτό γιατί δεν είχαμε ανάγκη από τεχνητά παιχνίδια, μιας και είχαμε πολλά φυσικά παιχνίδια. Το καλύτερό μας παιχνίδι ήταν να ανεβαίνουμε στις μουριές και να κόβουμε μούρα. Ή να πιάνουμε πουλιά από τις φωλιές. Αλλά και πιο άγρια παιχνίδια. Στήναμε για παράδειγμα κάποιον στον τοίχο και από 30-40 μέτρα του πετάγαμε πέτρες και αυτός έπρεπε να τις αποφεύγει.