Οι σκουπιδοτενεκέδες του Δήμου

Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το περιβάλλον
Όταν πρωτοήλθαμε στην Άνοιξη, ως καινούργιοι κάτοικοι, δεν είχαμε σκουπιδοτενεκέ. Ένας γείτονας προσφέρθηκε ευγενικά να μας βοηθήσει και μας επέτρεψε να χρησιμοποιούμε το δικό του κάδο μέχρι να ταχτοποιηθούμε. Απευθυνθήκαμε στο Δήμο και όντως σε 5 μέρες μας έφεραν έναν σκουπιδοτενεκέ. Ήτανε άθλιος και τρύπιος, αλλά πάντως μας τον φέρανε. Τον βάψαμε, τον καλοπίσαμε και μετά από λίγο καιρό μας έρχεται ένα χαρτί που έλεγε πως πρέπει να αγοράσουμε δικούς μας σκουπιδοτενεκέδες, ο καθένας τον δικό του. Παίρνω τηλέφωνο στο Δήμο και τους λέω: «εγώ δεν αγοράζω σκουπιδοτενεκέ. Δεν είναι θέμα χρημάτων, αλλά πληρώνω τέλη και είναι υποχρέωση του Δήμου να μου παρέχει σκουπιδοτενεκέ. Εγώ έχω σκουπιδοτενεκέ στο σπίτι μου. Έξω πρέπει να μου τον φέρει ο Δήμος». Και μου φέρανε! Έχω έναν πολύ ωραίο σκουπιδοτενεκέ που τον μοιράζομαι με τη γειτόνισσά μου. Ένα βράδυ είδα μια κυρία να βάζει τα σκουπίδια της στον κάδο μου. Βγήκα έξω και της είπα: «Κυρία μου αυτός ο κάδος είναι ιδιωτικός. Θα σας παρακαλούσα να μην το ξανακάνετε. Γιατί την επόμενη φορά θα έχετε κυρώσεις». Μπορεί να τον έφερε ο Δήμος τον κάδο μου αλλά είναι για το δικό μου το σπίτι.