Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το περιβάλλον
Το 1992, ήρθα τυχαία στο Κρυονέρι, ως περιπατητής. Έμενα τότε, όπως και τώρα, στα Λιόσια και συχνά ερχόμουν βόλτα στο Κρυονέρι, μου άρεσε πολύ. Κάποια στιγμή σκέφτηκα να αγοράσω ένα οικόπεδο εδώ. Αρχικά ρώτησα κάποιους μεσίτες, αλλά οι τιμές που μου έλεγαν ήταν τρελές! Σε κάθε περίπτωση, ήταν έξω από τα δικά μου οικονομικά δεδομένα τότε. Έτσι, αποφάσισα να ψάξω μόνος. Έβαλα λοιπόν, κόλλες Α4 σε όλες τις κολώνες της περιοχής, ανακοινώνοντας πως ψάχνω για οικόπεδο το οποίο να μην βρίσκεται κάτω από πυλώνες. Με πήρανε πάνω από 100 άτομα τηλέφωνο. Όμως, όλοι πούλαγαν οικόπεδα με παρόμοια προβλήματα: είτε βρίσκονταν κάτω από πυλώνες, είτε δεν είχαν ακόμα τακτοποιηθεί από το πολεοδομικό σχέδιο. Έτσι, τα απέρριψα όλα. Το αποτέλεσμα ήταν να με παίρνουν τηλέφωνο διάφοροι και να με βρίζουν, λέγοντας μου πως ρυπαίνω τις κολώνες χωρίς λόγο! Έτυχε τότε να γνωρίσω την δήμαρχο, την κυρά Μαρία. Αυτήν είχε κάποιον συγγενή που πούλαγε ένα οικόπεδο. Πήγα, το είδα και ήταν αυτό που έψαχνα. Έτσι το αγόρασα. Τώρα τελειώνει και το σπίτι και θα εγκατασταθώ εδώ.