Ο κόσμος πλέον είναι πολύς

Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το περιβάλλον
Όταν πρωτοήρθα, η κοινότητα ήταν ένα είδους κοινού. Όσο ήταν ο Δεμερτζής πρόεδρος, ήξερα τον καθένα προσωπικά. Για παράδειγμα, μόλις μετακόμισα, ήξερε πως δεν είχα λάμπα και ήρθε και μου έβαλε λάμπα έξω από το σπίτι. Επίσης, ο δρόμος που οδηγούσε σπίτι μου ήτανε χωματόδρομος και ήρθε και τον έστρωσε με άσφαλτο. Και δεν το έκανε μόνο για εμένα, αλλά και για άλλους μετά. Είχε δηλαδή προσωπική σχέση με τον καθένα. Απλά μετά, έγινε η πληθυσμιακή έκρηξη και τα πράγματα έγινα ανεξέλεγκτα. Και η Κοινότητα, τυπικά έγινε Δήμος. Ούτε πόρους έχει, ούτε τις υποδομές για να καλύψει τις ανάγκες όλου αυτού του κόσμου. Γιατί είναι πολύς ο κόσμος πλέον.