Ευκαιρία

Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το περιβάλλον
Εγώ από το 1985 που εγκαταστάθηκα εδώ έως το 2000 δεν είχα καμία επαφή στην Άνοιξη, δεν το ήξερα το χωριό. Η μόνη μας διασκέδαση ήταν ή να πάμε σε καμία ταβέρνα εκτός περιοχής ή να πάμε στους παλιούς μας φίλους. Ή να έρθει κανένας φίλος στο σπίτι. Κατά τα άλλα, έπαιρνα το αυτοκίνητό μου, πήγαινα στη δουλειά και το βράδυ επέστρεφα στο σπίτι. Και ξέρεις πώς πρωτοβγήκα; Το 2000 μου είπε η γυναίκα πως παίζεται ένα θεατρικό στην Άνοιξη και αν θέλω να πάμε. Πήγαμε και έπαιζε ένας καταπληκτικός ηθοποιός, Ανοιξιώτης. Με αυτόν βγήκαμε μετά την παράσταση στην πλατεία και γνωρίσαμε τον κόσμο. Μέχρι τότε 15 χρόνια δεν ήξερα κανέναν, μόνο το σπίτι μου. Και με τα παιδιά μου που πήγανε σχολείο εδώ το ίδιο συμβαίνει. Οι μόνοι φίλοι που έχουν είναι κάτι λίγοι που τους έχουν μείνει από το σχολείο. Η μεγάλη μου κόρη, παρότι πήγε και στο θέατρο της Άνοιξης και έπαιξε δεν έχει παρά ελάχιστες συναναστροφές. Η μικρή μου κόρη έχει μόνο μια φίλη από το σχολείο. Και ο γιος μου δύο φίλους. Στην πλατεία δεν έχουν βγει ποτέ. Παίρνανε τα αυτοκίνητά τους και φεύγανε. Άλλωστε τώρα οι δύο έχουνε μετακομίσει αλλού.