Ο πονηρός γείτονας

Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το περιβάλλον
Το οικόπεδο μας είναι αρκετά μεγάλο. Αλλά είμαστε 4 ιδιοκτήτες μέσα. Απέναντι απο το δικό μας βρίσκεται ένα άλλο μεγάλο κομμάτι, που ανήκει σε έναν ντόπιο. Είναι τεράστιο, γύρω στα 4-5 στρέμματα. Αλλά τι έχει κάνει ο ιδιοκτήτης του; Έχει χτίσει πάνω στο δρόμο ένα μικρό σπιτάκι. Και τυχαίνει αυτό να είναι απέναντι από το δικό μου το κομμάτι. Το τι έχουμε τραβήξει με αυτό το σπιτάκι δεν περιγράφεται! Γιατί ο κύριος έφτιαξε το σπιτάκι εκ του πονηρού. Για να μην μπορούν να του πάρουν κομμάτι για το δρόμο, μιας και σύμφωνα με το νόμο δεν μπορείς να γκρεμήσεις σπίτι. Έτσι, ζήταγαν να πάρουν 4 μέτρα από εμάς κι αυτός να μην δώσει τίποτα. Όμως σύμφωνα με το νόμο, δεν μπορείς να του γκρεμίζεις το σπίτι, αλλά μπορείς να φτιάξεις το δρόμο και το αφήνεις στη μέση μέχρι να πέσει. Αλλά επειδή αυτός είναι ντόπιος, δεν έχουμε βγάλει άκρη ακόμα. Αναγκαζόμαστε να κάνουμε ενστάσεις επί ενστάσεων. Και να ζητάνε από εμάς να δώσουμε περισσότερα μέτρα για να μην πέσει το δικό του σπίτι! Την έχουν αυτή τη νοοτροπία οι ντόπιοι. Και μια άλλη γειτόνισσα μας, ντόπια το ίδιο κάνει: “Τι να δώσω εγώ”, σου λέει, “μια λωρίδα είναι το οικόπεδό μου". Κι ας έχει 5 στρέμματα! Κι ο έρημος ο δρόμος να μην γίνει; Να μην τον κάνουμε πιο φαρδύ; Και θα πρέπει εμείς που τα χρυσοπληρώσαμε τα οικόπεδα να δώσουμε γη, ενώ οι ντόπιοι, επειδή έχουν ξάδελφο το δήμαρχο, τον αντιδήμαρχο κλπ., να μην δώσουν τίποτα;