Λύματα σε άκτιστα οικόπεδα

Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το περιβάλλον
Κάποια στιγμή προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε κάτι σαν σύλλογο για να διαχειριστούμε μόνοι μας τα προβλήμματα που έχουμε σαν γειτονιά: τα βοθρολύματα και τα σκουπίδια... Τελικά δεν έγινε τίποτα. Κι αυτό γιατί ο καθένας κοιτάζε την πάρτη του. Για παράδειγμα, ο άλλος που το σπίτι του βρίσκεται σε κατηφορικό μέρος σκεφτόταν, “εντάξει μωρέ! Κατηφορικό είναι το μέρος, περνάνε τα λύματα και φεύγουν, δεν θα κάτσω να ασχοληθώ και πολύ”. Εμένα όμως που σταμάταγαν και λίμναζαν μπροστά στο σπίτι μου με έκαιγε πιο πολύ. Αλλά δεν μπορούσαν να μπουν στη λογική πως ακόμα κι αν περνάνε και φεύγουν θα τα πατήσεις. Και θα έχεις και τη μυρωδιά. Αλλά επειδή θα την είχε μόνο για 5 λετπά ενώ εγώ συνέχεια, δεν ασχολούταν. Αναγκαζόμασταν λοιπόν, να βγούμε με τα φτυάρια για να καθαρίσουμε. Τώρα πολλοί πονηροί έχουν προχωρήσει ακόμα περισσότερο. Έχουν βρει ένα άκτιστο οικόπεδο και τα ρίχνουν εκεί. Έχουνε γίνει οι λεύκες που βρίσκονται μέσα δάσος ολόκληρο, αφού τα βοθρολύματα είναι ωραίο λίπασμα! Αν όμως πάει κάποιοις να χτίσει το οικόπεδο, μόλις σκάψει λίγο θα λιποθυμίσουμε όλοι εκεί.