Απόσπασμα από κύκλο αφήγησης με θέμα το Κέντρο - Απόκεντρο
Όταν αποφασίσαμε σαν ομάδα να δουλέψουμε πάνω στο θέμα Προάστια και Πόλη συνειδητοποιήσαμε πως μόνο δύο από εμάς, εγώ και ένα ακόμα άτομο, είχαμε εμπειρία από τα Προάστια. Συγκεκριμένα, και οι δύο έχουμε πολλά βιώματα από το Μπογιάτι, το οποίο όταν ήμασταν παιδιά ήταν καθαρά τόπος εξοχής. Όλη η περιοχή ήταν αγροτική, με κύριο χαρακτηριστικό την καλλιέργεια της μπάμιας. Μέσα από την παραγωγή των έργων τέχνης για αυτήν την έκθεση, συνειδητοποίησα πως δεν υπήρχαν μπάμιες στην περιοχή. Σιγά-σιγά μου έγινε έμμονη ιδέα. Έψαξα και έμαθα πως η εποχή τους είναι το καλοκαίρι. Πήγα στο Super Market και πήρα αρκετές μπάμιες, σε διάφορα μεγέθη και σχήματα. Ήθελα να δείξω αυτήν την βίαιη αντιπαράθεση τσιμέντου-μπάμιας και την τελική επικράτηση του τσιμέντου. Το πρόβλημα που είχα είναι πως μέχρι την τελευταία στιγμή δεν μπορούσα να συσχετίσω τις μπάμιες με τα δομικά υλικά. Πώς να εντάξω ένα φυσικό προϊόν με τα οικοδομικά υλικά; Πλησίαζαν οι μέρες της έκθεσης και τελικά μπάμιες δεν υπήρχαν στα έργα, παρότι από την αρχή τις είχα στο μυαλό μου. Μου λέει τότε μια συνεργάτης της έκθεσης, «δεν γίνεται, τις μπάμιες πρέπει να τις δούμε!». Τις επόμενες μέρες έτυχε να πάω σε μια έκθεση αρχιτεκτονικής στο Μουσείο Μπενάκη. Εκεί μου ήρθε η ιδέα να φτιάξω ένα έργο με το οποίο θα ειρωνεύομαι λίγο τις μακέτες των αρχιτεκτόνων. Έφτιαξα λοιπόν, μια μακέτα και κόλλησα γύρω-γύρω τις μπάμιες, θέλοντας να δείξω πως σαπίζουνε, υποχωρούνε.